Woede

Ik ben het zat om last van mijn verleden te hebben. Ik kan het niet veranderen, maar wel hoe ik er mee om gaan. Ooit heb ik een seminar van Brandon Bays gevolgd over de helende of emotionele reis. Ik heb daar veel profijt van gehad. Dus ik waag me er weer aan om zelf zo’n reis te doen. Ik heb laatst afscheid genomen van mijn laatste gezinslid en ben dus nu alleen over. Ik merk dat ik heel veel woede hierover in mijn lichaam heb zitten. Ik laat me dus door de emoties heen zakken tot ik een ongelooflijk gevoel van liefde kom. Onderweg ben ik de persoon waar het om ging tegen gekomen. Ik weet dat ik met deze persoon om het kampvuur moet gaan zitten. Op de terug weg als ik alle emoties opnieuw door loop kom ik bij het kampvuur. Mijn mentor en iedereen die er bij hoort te zijn is aanwezig. Ik gooi mijn woede er uit en zeg wat ik te zeggen heb. Voordat ik het door heb vlieg ik hem naar zijn keel en begin te slaan en te stampen. Waarom begrijp je mij niet? Waarom moet uitgerekend jij me in de steek laten en zo gaat het maar door. Ze moeten me van deze persoon afhalen zo ga ik op in mijn woede. Ik heb alles geuit wat ik moest uiten en uiteindelijk kan ik deze persoon vergeven. Al keur ik de daden van deze persoon niet goed. Ik zie mezelf in de toekomst en zie dat ik een groot deel van de woede kwijt geraakt ben. Heerlijk opnieuw voel ik me vrij en herboren en daarom ging het.