Ik dacht als ik andere mensen kan healen dan moet ik dat maar bij mezelf ook doen. Ik was misselijk. Ik hield mijn handen boven mijn maag en de misselijkheid was weg. Ik schrok er van hoe snel dat ging. Dat kan niet. Dus dus misselijkheid was terug. Daarna stond ik weer te panieken als weet niet wat. Mijn hart maakte over uren en mijn hoofd draaide als een tol. Dus ik probeerde eerst mijn hart tot rust te krijgen. Ik zag mijn eigen hart en dat was een heel apart gevoel. Wel mooi om te zien en het werkte ook nog. Daarna mijn hoofd. Ik zag mijn eigen hersens. Het was geweldig. Wat een kronkels. Heel apart. Ik voelde mijn kruin. Ik kan het niet uitleggen, maar het werkte...
Read MoreDat zijn wij. Ik ben Isabel en mijn vriend Pasoa kan er ook wat van. Het is ook niet zo gek als je weet wat wij allemaal meegemaakt hebben. Ik ben gedumpt als klein konijntje met mijn moeder samen en Pasoa werd met een andere ram in het hok gezet. Hij werd erg toegetakeld. Twee rammen gaat vaak niet samen, maar dat weet niet alle mensen. Ik ben ook nog eens geopereerd. Mijn baarmoeder moest er uit en niemand wou me hebben, omdat ik zo bromde. Gelukkig vrouwtje wel. Nu brommen we lekker met zijn tweeën en het maakt vrouwtje niet uit. Ze houdt toch wel van ons. Soms maken we het wel heel bond. Vooral als het eten komt. Pasoa wil dan nog wel eens het eten uit vrouwtje hand...
Read MoreSommige lessen komen elke keer weer terug in mijn leven en ik heb er zo geen zin in, maar blijkbaar heb ik nog niet alles geleerd. Of zoals ze het van boven zo leuk kunnen aangeven. Even laten weten waar je vandaag gekomen bent en waar je nu staat. Soms vergeet ik dat ik al een hele weg afgelegd heb. Het neemt echter niet weg dat ik baal als een stekker als dezelfde les zich herhaald.
Read MoreWij houden vrouwtje altijd bezig. Ze is stapelgek met ons, maar er zijn van die momenten dan kan ze ons achter het behang plakken. Zo’n moment was vandaag. Ze had per ongeluk de slaapkamerdeur open laten staan. Normaal mogen wij daar niet komen. Ze vond al dat wij verdacht vaak naar boven gingen, maar het kwartje viel nog niet. Bij het slaan van de deurtjes riep ze alleen maar Milo welk kastdeurtje heb je nu weer geopend. Ik ben n.l. een ster in het openen van kastdeuren. Ik ben dus Milo. Pas toen er flink wat gerinkel van boven kwam ging ze kijken, maar toen was het al te laat. Toen hadden we al wat kapot gegooid. Vrouwtje boos natuurlijk. Wij (Pumba en ik)...
Read MoreIk ben toch al aardig wat gewend met wat ze boven uit halen met me, maar elke keer verrassen ze me weer. Zit ik rustig op de bank even met de ogen dicht komen er allerlei ziekten voorbij. Ik zie een rug, knie, hart en ga zo maar verder. Nu heb ik wel het idee bij wie alle ziekten horen, maar toch. Ik heb de ziekten behandeld. Dat was wel een mooi gezicht. Maar het blijft apart om een rij ziekten aan je voorbij te zien komen.
Read More