Verstomd

Tijdens een healing kwam een mannetjes gorilla door. Ik vroeg of hij naar het licht gebracht moest worden. Nee zei hij ik kom een aantal leden van mijn stam halen. Hij lied me een veld ik het bos zien waar vele gorilla’s dood lachen. Ze hebben mijn hele stam afgeslacht. Zo maar. Voor niets. We hebben samen lang gekeken naar dit afschuwelijke plaatje. Een aantal van mijn stam hebben niet door dat ze overleden zijn, daarom kom ik ze nu halen. Ik zie een aantal gorilla’s verschijnen. Ze gaan mee met ons. Er is een jonkie bij van nog maar een paar dagen oud. De gorilla tilt haar op en neemt haar liefdevol in haar armen. Met zijn allen gaan ze naar het licht. De stam is weer kompleet, maar het had zo niet moeten eindigen. Lieve mensen konden jullie dit maar zien. Zo moeten wij niet met de aarde en de dieren om gaan. Konden jullie de liefde maar voelen die hij voelde voor zijn dochter toen hij haar optilde om haar in het licht mee te nemen. Zulke liefde kennen wij niet, maar het wel de bedoeling dat we die gaan kennen. Maar op deze manier er mee om gaan is niet de weg.