Posted by admin on nov 1, 2014 in (B)logboek | 0 comments
Ik moest iemand naar het licht brengen. Het was een motorrijder. Hij was verongelukt. Hij had niet door dat hij verongelukt was. Wat ben ik dood dan? Riep hij verbaasd. Ik wees hem naar het licht. Daar stonden zijn makkers op hem te wachten. Hij gaf vol gas. Onder groot gejuich en begroetingen reden ze met zijn allen het licht in. Ik moest er om lachen. Zo verbaasd als hij was dat hij dood was. Maar ook hoe makkelijk hij het op pikte en naar het licht ging.