Donja

 Donja kijkt me aan en is opstandig. Je hebt Evie geboren zien worden. Je hebt je vriendin en jezelf als foetus gezien. Als je maar niet denkt dat je mij als puppie te zijn krijgt. Niet dat ik niet leuk was om te zien. Want ik was natuurlijk oogverblindend mooi en heel aaibaar en lief. Maar hier trek ik mijn grens. Je ziet mijn ingewanden al. Je schrijft over ons. Een hond heeft ook recht op privacy en ze draait zich verontwaardigd om met haar neus in de lucht en loopt weg. Evie rent achter haar aan. Dat kun je toch niet maken Donja. Ja, wel hoor ik wel. Ze draait zich om en knipoogt naar me. Ze weet dat we toch wel van haar houden of niet dan Gera.