Grote ogen

Ik was aan het spelen met mijn kleinkinderen toen mijn jongste kleinkind van twee besloot zijn broer van zes te slaan. Niet zo maar een tik, maar een flinke tik. Ik riep hé. Hij keek me met grote ogen aan. Hij bleef me minuten aanstaren vol verbazing. Ik las in zijn ogen “ik ben er zo aangewend om mijn broer te slaan”. Mijn ouders zeggen er wel wat van, maar ja dat zijn mijn ouders. Nu zegt oma dat ik het ook niet mag doen. Dus ik mag het echt niet doen. De verbazing was van zijn gezicht te lezen. Ik hoop dat hij nu begrijpt dat hij zijn broer niet mag slaan.