Pumba

Ik ging naar het asiel voor een witte kat. Ik ben gek op witte dieren. Echter ik kwam thuis met twee rode katers. Ik ging op een donderdag kijken, maar het asiel ging bijna dicht. Ik ging dus de volgende dag terug. Ik had voor de katten nog niets in huis. Het was geen opvlieging. Ik had er lang over nagedacht. Een hond was geen optie, omdat ik de hele dag werk. Ik had op de website van het asiel al de dieren uitgezocht waar ik belangstelling voor had. Ik wil geen katten die naar buiten kunnen. Ik heb zelf veel te veel last van katten van een ander. Dus op zoek naar katten die niet gewend waren buiten te komen.

Eerlijk gezegd heb ik de witte kat nooit gezien. Ik ben alle hokken in geweest. Er zaten hele lieverds tussen. Ze zeggen dat de katten jouw uit kiezen. Nou dat was ook zo. Pumba en Milo zat apart in het asiel. Ze konden niet overweg met de andere dieren. Ik vroeg of ik er mocht kijken. Milo gaf me direct kopjes en ik was verkocht. Ze hadden mij dus uitgezocht. Heerlijk gewoon. Alleen toen moest ik nog van alles gaan halen. Dus dat maar snel gedaan. Pumba had volgens het asiel problemen dat hij bij zijn ontlasting soms bloed had. Achter af bleek dat heel wat anders te zijn, maar daar komt ik later op terug. Een heel gedoe om met twee katten naar huis te gaan. Ik weet niet van ons het meest gestrest was. De katten of ik. Ik wist toen nog niet dat het allemaal veel erger zou worden.

Ik had van het asiel begrepen dat ze het niet goed gehad hadden bij de vorige baas. Pumba vocht teveel. Pumba heeft heel lang nodig gehad om bij me te wennen. Veel later zou ik er achter komen hoe slecht hij het gehad had.