Pluisje

De laatste tijd zit ik vaak voor me uit te staren. Vrouwtje kijkt me dan aan en vraagt zich af wat er in mijn hoofd om gaat. Gisteren schrok vrouwtje van me. Mijn hoofd staat schever. Ze weet dat ik ziek ben en dat haar gids tot twee keer toe haar verteld heeft dat ik voor december zou komen te overlijden. Ze wil er niet aan. Ze hoopt dat ze het verkeerd begrepen heeft. Een ander medium had ook al gezegd dat het gebeuren zou. Ze wil me niet kwijt. Tranen staan in haar ogen. Ze weet dat ik ziek ben. Ik laat het alleen niet merken. Vrouwtje zal me niet onnodig laten lijden, maar ze wil me ook niet te snel in laten slapen. Ze gunt me uit liefde alles. Diep in haar hart wil ze me nog niet kwijt. Ze weet dat ze me straks nodig heeft als ik overleden ben. Ik wordt haar schakel om met dieren te kunnen praten. Dat wil ze graag maar niet ten koste van mij. Ze houdt n.l. van me. De lieverd. Nu zit ze dit te schrijven met tranen in haar ogen. Ja lieverd, maar ik moet toch echt een keer gaan. Zo hebben we het ooit afgesproken. Dan kan jij andere dieren helpen. Zoals je nu al dieren helpt. Zoals het andere medium als zie. Als ik er straks niet meer ben dan gaan we samen huilen en dan hebben we samen verdriet. Maar daar na gaan we samen aan het werk. Andere dieren helpen. Dat is onze doel. Dat moet je voor ogen houden.

Helaas heeft vrouwtje me vandaag 23 november 2011 in moeten laten slapen. Ze wist eigenlijk al, maar ze wilde het nog niet. Gisteravond zag ze haar opa al. Hij haalt dieren op die bij de dierenarts in slaap worden gebracht. Vandaag zag ze het ook. Ze vroeg het aan haar gids of ze de dierenarts moest bellen. Hij zei ja. Maar ze vertrouwde het nog niet. Ze wilde me niet kwijt. Snap ik ook wel. Ze belde een vriendin die ook medium is en haar gids zei dat ze niet te lang moest wachten. Vandaar dat het vandaag 23 november 2011 is gebeurt. Een datum die vrouwtje niet zo snel zal vergeten. Maar na een poosje rust begint voor ons een nieuwe reis. Ik word haar schakel tussen andere dieren, zodat ze er mee kan praten en ze nog beter kan helpen. Dus uit eindelijk loopt alles goed af, maar nu heeft ze eerst nog verdriet hier van.

Ja, ik ben er niet meer. Ze heeft er veel moeite mee.

Ze wist dat het moet, maar toch. Ze mist me. Het ging niet meer met me. Mijn kop hing scheef en ik kon ook niet meer blijven staan. De dierenarts twijfelde nog, maar de keuze was goed. Ik ging alleen niet makkelijk heen. Daar had vrouwtje ook moeite mee. Ze hebben me drie keer een injectie moeten geven. Dat had de dierenarts nog niet eerder mee gemaakt. Vrouwtje twijfelde dan weer. Het is goed lieverd. Het was voor mij tijd om te gaan. We komen straks weer samen. Nu ga ik eerst rusten en bij komen van mijn ziekte. Opa nam me mee en de hele beestenboel zoals vrouwtje het noemt was aanwezig. Tessa, Ciske, Fleur en Nijntje. Ze kwamen met opa mee. Ik ging dus niet alleen. Ik was in goed gezelschap. Huil maar lieverd, maar onthoudt we gaan straks mooie dingen samen doen. Dieren helpen. Dat wilde je altijd al. Ik ben blij dat ik bij jou achterin de tuin begraven lig. Steek af en toe een kaasje voor mij en de andere beestenboel aan. We weten dat jullie ons niet vergeten.

Dag lieve schat. Ik hou van je.