Vaderliefde

Tijdens een healing van Donja krijg ik door dat ze meer op haar vader lijkt dan ze denkt en dat ze meer actiever moet worden als haar moeder. Donja is beledigd. Mijn vader was een luiwammes en daar lijk ik op. Ze tilt haar poot op en plast van zich af. Zo lijk ik nu op mijn vader. Ik schiet in de lag. Sorry Donja ik geef alleen maar door wat ik van boven te horen krijg. Ze loopt mopperend weg. Lijk op mijn vader hoe durven ze. Evie rent achter haar aan. Dat kun je toch niet maken Donja. Plassen als een mannetje en dat bij Gera. Zij is toch maar een doorgeefluik. Ze doet alleen maar wat er gezegd wordt. Nou had ze maar geen medium moeten worden. Als medium krijg je nu eenmaal te maken met portretten zoals ik. Ze grinnikt en ik ben niet eens de ergste die ze ontmoet heeft en gaat ontmoeten. Evie proest het ook uit. Nee, wij zijn wel een stel portretten. Soms heeft ze haar handen vol aan ons. Kom Evie we gaan naar huis. Ik ga weer eens op mijn vader lijken. Oh ja, zegt Evie. Hoe dan? Ik ga slapen. Heel veel slapen. Evie grinnikt. Donja toch.