Pasoa en Lieve

Pasoa en Lieve zijn continue nu bij me. Ik moet eerlijk zeggen dat ik er aan wennen moet, maar ik er ook heel erg blij mee. Pasoa ligt naast me en ik heb het idee dat hij mij nog zoveel te vertellen heeft. Hij heeft zoveel kennis in zich. Lieve is veel te druk met het huis te verkennen. Ik kan nu overal komen. Dus doe ik dat ook. Het is me er wel een portret. Milo en Pumba liggen op mijn schoot en zij gaat er boven op staan en spant haar spierballen. Ik ben de overwinnaar. Ze had nog een appeltje de schillen met de heren. Toen ze ziek was heb ik haar naar binnen moeten halen en daar hadden ze moeite mee. Het mooiste was dat als ik ze kattensnoepjes gaf Lieve er alleen aan wilde ruiken. Dat vonden Milo en Pumba niet goed. Die waren veel te bang dat zij met hun snoepjes vandoor ging. Als ik haar een blaadje witlof gaf dan pakte ze het in haar mond en ging er snel van tussen. Ik geen snoepjes van jullie. Jullie geen witlof van mij. Het mooie is dat ze elkaars eten niet lusten. Een prachtig gezicht was het om te zien. Ze was levend een ondernemend konijn en nu dus nog steeds. Ik geniet er van, want elke keer is het weer een verrassing waar ze is. Dank jullie wel lieverds dat jullie bij me zijn. Ik hou van jullie.